“Don Boscoanimatoren leren heel graag bij.”
Met de steun van Droomfonds Don Bosco werd op 25 september 2021 Jédonco georganiseerd, een ontmoetings- en vormingsdag voor Don Boscoanimatoren. Maarten Lens is 26 jaar, stafmedewerker vorming bij Jeugddienst Don Bosco en organisator van Jédonco.
Hoe kwam jij bij Don Bosco terecht?
Toen ik 19 jaar was, zei mijn broer: ‘Kom mee met mij op het speelplein van Don Bosco Oud-Heverlee staan’. Ik wilde dat wel eens een weekje proberen. Het was plezant, het ‘klopte’. Ik ben blijven plakken, wel zo’n 7 à 8 jaar! Op het speelplein is iedereen vrijwillig en met hetzelfde doel. We willen plezier maken en er écht voor de kinderen zijn. Na drie dagen vorm je een familie met mensen die je in het dagelijks leven misschien niet eens leuk zou vinden. Hoe dat werkt? Ik kan het niet goed uitleggen aan mensen die er niet in zitten.
Kan je toch proberen om die sfeer te omschrijven?
Ergens aankomen waar je niemand kent, is altijd een beetje awkward. Je moet dan een beetje aan smalltalk doen en dat voelt ongemakkelijk. Maar bij een Don Boscoorganisatie verloopt het integreren in de groep heel naturel. Na de gebruikelijke kennismakingsspelletjes ga je meteen aan de slag. Je leert elkaar kennen door dingen samen te doen. Tegen de avond wanneer de animatoren samen iets drinken, dan is het niet moeilijk om voer voor conversatie te vinden. Je hebt immers samen een dag beleefd.
Wat is Jédonco?
In het verleden organiseerde Jeugddienst Don Bosco vele kleinere events voor animatoren zoals een vormingsnamiddag, een eetavond of JDB Zingt. Sommige animatoren kwamen van de andere kant van het land en waren soms langer onderweg dan dat de activiteit duurde. We zochten naar een formule om vorming, ontmoeting, plezier, samen zingen en eten te bundelen op één dag. Daar is Jédonco uit ontstaan.
Vanwaar komt de naam?
Het is een soort afkorting van Jeugddienst Don Bosco. Je hoort er ook ergens het woord donkey in, Engels voor ezel, dat beeld hebben we verwerkt in het logo.
Waarom hebben Don Boscoanimatoren nood aan vorming?
Don Boscoanimatoren gaan naar een speelplein of vakantiewerking om kinderen een onvergetelijke dag te bezorgen. Ze willen dat zo goed mogelijk doen. Zo’n 70% van de jongeren volgt de animatorcursus. Maar ze willen nog meer leren! Omdat ze nog onzeker zijn om voor kinderen te staan? Omdat ze minder goed zijn in creativiteit? Ieder heeft zijn eigen redenen, maar ze willen allemaal beter worden als animator.
Op Jédonco hebben we vormingen aangeboden over specialere dingen die niet aan bod komen tijdens de animatorcursus. Voor de hoofdanimatoren was er een vorming rond ‘diversiteit’: hoe kan je maatschappelijk kwetsbare jongeren betrekken bij je plein? En ‘fotografie voor websites’: hoe zet ik mijn speelplein in de kijker. Animatoren konden kiezen uit ‘schminken’, ‘leren sjorren’, ‘echt creatief knutselen met kinderen zonder gewoon een voorbeeld na te maken’ en ‘hoe ver kan je gaan in een spel en het toch veilig houden’.
Waarom hebben Don Boscoanimatoren nood aan ontmoeting?
Enerzijds gaan animatoren graag als groep ergens naartoe, zo tonen ze hun samenhorigheid. Anderzijds is het voor hen leuk om mensen terug te zien die ze kennen van op cursus of van in werkgroepen. De groepen vermengen zich makkelijk en er ontstaat al snel die typische Don Boscosfeer. Op zo’n dag doen ze dingen samen met andere Don Boscowerkingen, ze volgen vorming, spelen samen, eten samen…
"De animatoren ontdekken dat ze deel uitmaken van een groter geheel en gaan zeker met een warm gevoel naar huis."
Welke droom heb jij voor Jédonco?
De sfeer zat goed, de locatie was centraal gelegen, de activiteiten en vormingen waren in orde. Kortom, Jédonco heeft alles in zich om uit te groeien tot een groots evenement. Een ontmoetingsdag voor Don Boscoanimatoren waar we samen de voorbije speelpleinzomer vieren en nog één keer die bijzondere speelpleinsfeer bovenhalen vooraleer we aan het werkjaar beginnen. Mijn droom is dat we Jédonco tweejaarlijks organiseren en dat er over een tiental jaar zo’n 350 animatoren deelnemen.
