“Ik wilde mijn hele leven lang op het speelplein staan.”

Carlo Loots is al 45 jaar salesiaan van Don Bosco. Hij groeide op in Limburg, heeft lang in Oud-Heverlee gewoond, en verhuisde zo’n drie jaar geleden naar Leuven. Momenteel is Carlo voornamelijk actief in Don Bosco Vorming & Animatie, waar hij samen met vier collega’s vormingsprogramma’s en creatieve projecten op poten zet om het Don Boscoverhaal levendig te houden. Hij is ook voorzitter van Jeugdhulp Don Bosco Vlaanderen en Bosco Base.

Talenten ontdekken

Al op de schoolbanken werd Carlo warmgemaakt om op het speelplein te gaan staan. Op het internaat van Don Bosco in Hechtel konden ze hem als zestienjarige strikken om animator te worden. “Ik denk dat ik op het speelplein ontzettend veel grenzen verlegd heb,” vertelt Carlo. “Een spel uitleggen voor een groepje kinderen, me verkleden, later als hoofdanimator mensen begeleiden tijdens hun stages ... Ik ontdekte er dat ik creatief ben, dat ik verhalen kan vertellen.” Bovendien leerde Carlo Don Bosco er op een andere manier kennen: “Ik kende de salesianen natuurlijk van op het internaat, maar op het speelplein zag ik dat zij ook wel eens gek konden doen. In de context van vrije tijd ga je anders met elkaar om, en ontdek je talenten die in het school- en internaatverband minder aan bod komen.”

Toen hij aan het einde van de middelbare school een studiekeuze moest maken, antwoordde Carlo dan ook volmondig: op het speelplein staan! “Dat wilde ik eigenlijk het liefst heel mijn leven lang doen,” lacht hij. Zeker de menselijke manier waarop de gelovige kant van het bestaan werd gebracht, sprak hem enorm aan: “Het was een heel integrale, natuurlijke manier van omgaan met geloof. Het was niet gewoon een saus die erover werd gegoten.”

Een salesiaans bestaan

Voor Carlo was het dan ook een logische volgende stap om dat pad verder te volgen en salesiaan te worden. “Dat traject begon met het noviciaat, een kennismakingsjaar. Daarin leerden we de inhoud van het salesiaanse leven kennen: het hoe en het waarom. Dat gaf ons de kans om na te denken over de geloften die we uiteindelijk zouden afleggen. Vanaf dan ben je eigenlijk pas salesiaan.”

Of Carlo nog contact houdt met mensen die hij in de loop van de jaren op het speelplein heeft leren kennen? “Ik heb in de loop van de jaren het huwelijk mogen inzegenen van een aantal speelpleinvrienden en daarna ook hun kinderen mogen dopen. Later heb ik ook die kinderen nog gehuwd. Op die manier blijft er bij sommigen dus wel een band bestaan, zelfs over generaties heen.”

Traditie

Wat de aanpak van Don Bosco onderscheidt van andere organisaties in Vlaanderen? “Met ons opvoedingsproject en de concrete aanpak op de werkvloer proberen we ons te spiegelen aan Don Bosco’s werk in Turijn. Don Bosco wilde de straatkinderen in zijn tijd opvangen en een thuis bieden, een vak leren zodat ze werk konden vinden, kansen bieden tot gezonde ontspanning en hen vanuit een gelovig perspectief leren omgaan met de fundamentele vragen in het leven. We proberen dit vandaag nog steeds waar te maken, zonder echter voorbij te gaan aan de huidige culturele gevoeligheden en hedendaagse inzichten in verband met onderwijs en opvoeding. Dát maakt de eigenheid uit van het opvoedingsproject van Don Bosco vandaag.”